“Göynük sana emanettir, esirler ve cariyelerle ilgilenesin. Gönlü olan cariyeler ve alpler evlenebilsin diye vakıf kuracağız,” diyerek sorumluluğu teslim eden Osman Bey’e, Bala Hatun şu sözlerle karşılık verdi: “Hepsiyle alakadar olacağım beyim. Yuva kurmak, nesiller yetiştirmek savaşmak kadar önemlidir.”
Göynük’te sular durulmaz. Bizans İmparatoru’nun görevlendirdiği Sofia, Cladius’un önerdiği gizli geçit ve Eleni’nin yardımıyla gizlice Göynük’e sızdı. Rum ahaliden örgütlenen bir grup ile isyan çıkarmaya çalışan Sofia, halkı meydanda galeyana getirdi. Olayları kontrol altına almak isteyen Bala Hatun, “Ey ahali, biz size zarar vermeyiz. Kimseye zarar gelmemesi için derhal evlerinize gidin,” diyerek kalabalığı yatıştırmaya çalıştı.
Ancak Sofia’nın casusu halkın arasına ok atarak bir kişiyi öldürdü. Bunun üzerine Bala Hatun, “Oku atan biz değiliz, boş yere canınızdan olacaksınız,” diyerek halkı provoke etmeye çalışan oyunu bozmaya çalıştı. Sofia’nın yüzünü göstermesiyle ikili arasında kıyasıya bir mücadele başladı. Çıkan çatışmada Bala Hatun Sofia’yı yaralayarak casusu yakalattı ve “Gayrı yeter! Sizi kendinize kalkan edip gittiler, görmez misiniz? Göynük ahalisi, bacınıza ok atan budur!” sözleriyle gerçekleri ortaya çıkardı.
İsyanı bastıran Bala Hatun, Kayı sancağını yeniden Göynük burçlarına çekti. Ardından yaptığı duygusal konuşmayla tüm izleyicilerin yüreğine dokundu: “Biz size düşman değiliz. Osman Bey’in sancağı altında olan herkes, ister Türk ister Rum, kayıdeye uyduğu sürece korumamız altındadır. Biz bu şehri yakmaya değil, onarmaya geldik.”
Kuruluş Osman, bu bölümde sadece savaşın değil, merhametin ve adaletin de bir zafer olduğunu bir kez daha gösterdi.
