İdilika’nın Mutfağı’nda bugün çok faydalı bir besine yer veriyorum. Arılar tarafından çiçeklerden ve meyve tomurcuklarından alınarak yutulan nektarın, arıların bal midesi denilen organlarında kimyasal değişime uğramasıyla oluşan ve kovandaki petek hücrelerine yerleştirilen mucizevi besin bal ile ilgili bir tarif hazırladım. Biliyorsunuz çeşit çeşit, renk renk bal var ve aslında hiçbiri, bir diğeri ile aynı değil. Neden böyle diye birkaç kaynaktan araştırdım.
Balın rengi, şeker dengesi ve tadındaki farklılık tamamen toplanan nektarlara ve yöreye göre değişkenlik gösteriyormuş. Balın kokusunu bile çiçeklerdeki uçucu yağlar verirmiş ki, bu aynı zamanda çiçeklerin de kokularını sağlayan yağmış. Bal öyle enteresan mucizevi bir besin ki; nem, güneş ışığı, kaynatma gibi sıra dışı bir etkiye maruz kalmadığı sürece bozulmuyor ve zamana karşı uzun süre direnebiliyor.
BALIN DA HİKAYESİ VAR
Balin tarihi; Sümerler, Babiller ve kutsal Hint bilgileri kadar geçmişe dayanıyor. Esasen arılar, en az 100 milyon yıldır bal üretiyorlarmış. Bal; eskiden binaları ve evleri kutsamak için kullanılırmış. Kleopatra, genç görünmek için düzenli olarak bal ve süt banyosu yaparmış. Avrupalı göçmenler ise, Avrupa bal arısıyla 1600’lü yıllarda Amerika’da tanışmışlar. Diğer yandan, Avrupalı bal arıları, Apis Melifera türü. Kovanlarında gerekli olandan fazla bal üretmeye, insanlar da fazla olanı toplamaya başlamış. Bu tabii yalnızca bir başlangıç. O kadar çok çeşit ve kokuda bal mevcut ki her birinin ayrı hikayesi olabileceğini düşünüyorum. Amerika’da yonca, okaliptus, portakal çiçeği ve karabuğdaydan meydana gelen 300 çeşit bal olduğunu öğrenince epey şaşırdım. Ancak genel geçer bir bilgi var ki, o da açık renkli balların daha yumuşak lezzette olduğu, daha koyu renkte olanların ise daha yoğun lezzete sahip olduğu yönünde.
