MELİS FİS
Konserler yoğun geçiyor. Bu yıl kendimi turneye adadım. 8 konserlik bir turne yaptım. Çok yorucu ama çok güzel geçti. Daha önce gitmediğim yerlere gittim. Çok güzeldi. Çok iyi geldi, keşke daha önce gitseydim dedim. Konserlerime Karadeniz turnesiyle devam edeceğim. 9 Nisan’da Ardahan, 10’unda Erzurum, 11’inde Artvin, 12’sinde Trabzon, 13’ünde Rize 14’ünde Samsun ve 15’inde Giresun konserlerim olacak.
Ben sakin bir ergenlik yaşadım. Piyano, şan, solfej, gitar, dans ve tiyatro dersleri aldım. Güzel sanatlarda resim okudum. Hatta iç mimar olup İtalya’ya gideceğim dedim. Ama çok fazla karar değiştiriyordum, sanat yapmak istediğimi biliyordum. İyi ki hepsini yapmışım, estetik bir vizyon katıyor insana.
Ben proje çocuğum. İsmim soyadımla uyumlu olsun diye Melis koymuşlar.
Bağdat caddesinde sokak konserleri veriyordum 16 yaşında.
Kendi söz ve müziğimi yapmak isteyen biriyim. Kendi şarkılarımı kendim yazacağım diye yola çıktım. İlk yazdığım şarkılarımı beğenmiyorum hatta.
Şarkı yazmak için illa bir şey yaşamama gerek yok. Önceden ilham gelsin diye beklerdim şimdi akşına bıraktım. Şarkı yazmam lazım deyip oturup yazabiliyorum.
Çocuklar çok seviyor, çok güzel bir iletişim var aramızda. En baştan planladığım bir şey değildi. Kelimelerin gücüne çok inanırım. İdol olmak rol model olmak istiyorum derdim. Çünkü ben de küçükken hayranı olduğum şarkıcıların posterlerini asıyordum duvarlarıma. Umarım bir gün bu posterlerde ben de yer alırım diyordum. Şu an hayallerimi yaşıyorum.
Menajerim babam. Uyku Yok diye bir şarkı hayatımı değiştirdi. Ben onu piyanoyla romantik şekilde yazdım. Babam darbuka ekleyelim oynak bir şey yapalım dedi. Kavga ettik, sırf onun için stüdyoya girip okudum. Hiç benimsemeyerek çıkardım şarkıyı. O zamanlar şarkım 8 bin dinleniyordu, bu şarkı 40 binle başladı. Şok yaşadım. Sonra bir dizide çaldı. 90 bine çıktı. Baktım babam bu işi biliyor. Ondan sonra kariyerimi komple babam yönlendirdi.
Kendime meydan okumayı çok seviyorum. Sosyal medyadaki bütün dinamikleri biliyorum. O yüzden slogan gibi söz yazmaya çalışıyorum. Daha slow şarkılarım da var, onları da paylaşmayı düşünüyorum.
Hayatımın bir parçası oldu sosyal medya. Bana kötü yorumlar da geliyor. Hatta o kötü yorumlardan şarkı yapıyorum.
En büyük hayalim dünya starı olmak. New York’ta 7 yıl önce video çektiğim binada fotoğrafımın yayınlanması inanılmaz bir duyguydu.
BURCU KARA
YEDİĞİN KAZIKLARLA BÜYÜYORSUN
Son olarak Aşk Sadece Bir An filminde rol aldım. Film halen vizyonda ve Avrupa’da da izleyiciyle buluştu. İzleyiciden karşılığını bulmasına sevindim.
Çakal çok saygılı bir çocuk. İlk defa tanıştım. Şarkılarını biliyormuşum.
Nilsu Berfin Aktaş eşim Fırat’ın keşfi sayılır. Anne kızı oynadık. O da gayet başarılıydı. Polat yağcı yapımcılığını üstlendi. Yönetmenimiz Mustafa Kotan’la çok keyifli çalıştık.
Anne kız çatışması yaşanıyor filmde. İzleyici sinir oluyordur.
Oyuncu olacağım derdim, ailem hiç istemedi. Sahnede bir şeyler yapacağımı çok küçük yaşlarda biliyordum. Ailem sonra gurur duydu.
Bursalıyım. Söyleşi yapıldı geçen ay. Eski arkadaşlarım öğretmenlerimle, görüşme imkânım oldu. Halkın ilgisinin ailemi duygulandırdığını gördüm. Benim mutlu olduğumu görünce onlar da mutlu oluyorlar.
Ben 23 yaşında İstanbul’a geldim. 22 yıl geçti. Tabi ki hatalarım pişmanlığım oldu. Ama onlarla büyüyorsun. Yediğin kazıklarla büyüyorsun. İyi ki yemişim diyorsun.
Haziran Gecesi yayınlandı ertesi gün sokakta yürüyemiyordum. Şimdi Şöhret olmak çok kolay, sosyal medya var çünkü.
3 jenerasyon var evde. 2.5, 7 ve 17 yaşında bir oğlumuz var. Hepsinin erkek olması sebebiyle biraz hareketli bir yaşamımız var. Evdeki sesten hareketten dolayı arabada çalıştığımı bilirim. Yalnız kalamıyorum evde.
Ali çok istedi kardeşi olmasını ama şu an öfke patlamaları yaşıyor nereden geldi bu diye bağırıyor. Kardeş kıskançlığını atlatmaya çalışıyoruz.
Ali okursa şaşıracağım. Şu an tamamen şov peşinde. Senin binde birin kadar bile ünlü değilim dedi bana, çok ünlü olmak istiyor. Oynamayı çok istiyor. Piyano dersi alıyor kulağı çok iyi. Okula gitmek istemiyor. Her günümüz kaos ama gideceği yol belli gibi.
Bursa’daki evimizde doğayla iç içe olmak bize iyi geldi. Zeytin ve zeytinyağı ürettik. Ticarete dökün diyorlar ama çok ilgilenemedik.
TV’yi özledim, iyi bir kadın hikâyesinde olmayı çok isterim. Katil, hırsız gibi absürt şeyler oynamak istiyorum.
PERVİN BAĞDAT
KOMBİ YÜZÜNDEN DOLANDIRILDIM
İki kadının yüzleşmesini anlattığımız sinema filmim var. Mehmet Eryılmaz’ın yazıp yönettiği Parmaklıklar Ardında İki Kadın adlı filmimizin festival yolculuğu devam ediyor. Kadın kadının kurdu değil yurdudur minvalinde kadınların empatisi üzerine bir film. Hapishanedeki iki kadının diyalogları üzerinden ilerliyor. Kadınları anlatan hikâyelerde oynamayı çok seviyorum. Değişik yaş gruplarından kadınlar gelip kendilerine dokunan yerleri anlatıyorlar. Bu beni etkiliyor.
Hayatım boyunca çok korkunç şeyler oynattılar bana. Birbirinden çok farklı karakterleri oynadım. Karadenizliyim, neşeli ve pozitifim ama sert ve dramatik roller için beni uygun görüyorlar genelde.
Acıyı da mizahla harmanlayan bir ailede büyüdüm. Aşırı da duygusalım ama hep gülelim istiyorum.
Yılbaşında kombim arızalandı ve profesyonel bir çete tarafından dolandırıldım. İnternetten bulduğum bir kombiciyi çağırdım, geldiler baktılar. Masrafın büyük olduğunu söylediler. Parayı gönderdim ama tamirim yapılmadı. Paramın iadesini de alamadım.
Hacettepe’de Hidrojeoloji Mühendisliği okudum ama bitirmedim. Bilkent’te tiyatro kazandım burslu.
Mühendislik eğitimi almak işime çok yaradı. Bilime meraklıyım, sayılar beni rahatlatıyor.
AYŞEGÜL CENGİZ
HAYATIMDA HİÇ DOKTOR ROLÜ OYNAMAMIŞTIM
Yazdığı oyunlar Avrupa’da çok defa sahnelenmiş Göz doktoru Kanadalı bir yazarın yazdığı Dizilim, diye bir oyunumuz var. Yönetmenimiz Elif Baş buldu bu oyunu. Yazar bir doktor olunca, konusu da bilim genetik kuantum üzerine olması kaçınılmaz. Bana da çok uzak değil. Elifle tanışmıyorduk. Metni yolladığında yazarına baktım doktor, benim rolüm genetik profesörü. Mevzu tıpla alakalı: O dönem tıbbı genetik doktorasına başlamıştım. Hayatımda hiç doktor rolü oynamamıştım.
Mesleğimi keyif alarak yapıyorum. Hastanedeki hastalarım da benim oyuncu olduğumu biliyorlar. Muayeneye gelenlerle hastalığını konuştuktan sonra oyunculuk üzerine de konuşuyoruz. İlk başta şaşırıyorlardı çekim mi var diyenler oldu şimdi alıştılar. Hem doktor hem oyunculuk olunca örnek de teşkil ediyoruz. Çocuklarına örnek gösteriyorlar. Provalara steteskopla gittiğim de oldu.
Lise sondayken yatkınlıklarımızı ölçen test yaptılar. Tıp ve sanat çıktı. Lisede tiyatro yapıyordum ama tıp fakültesini kazanınca tiyatro koluna devam ettim.
Sanat ve tıp birbirine benzer. Müzikle ilgilenen, sahneye çıkan, resim yapan, maraton koşan çok fazla doktor var. Oyunculukta da doktorlukta da empati olmazsa olmaz.
EDA BABA
ÇOCUKLAR BENİ BESLİYOR
9 şarkılık Koza adlı bir albümümü müzikseverlerle buluşturdum. Kendimi ve müziğimi sorguladığım bir dönemde çıkardığım için adını Koza koydum. Hayatımda da hatırlamak istediğim bir dönemin notu olsun istedim.
Albüm yapmayı, albüm dinlemeyi çok özledim. Kitapçığının künyesinin fotoğraflarının olması çok özlediğim bir şeydi. Albüm dinlemek özel hissettirirdi.
Küçükken çocuk doktoru ya da anaokulu öğretmeni olacağım diyordum. Şimdi müziğimi çocukları dâhil edeceğim şeye dönüştürmeye çalışıyorum. Kendi masallarımızı yazıp özgün hikâyeleri besteliyoruz. Her çocuğun bir kanalı var ya, onlarla iyi iletişim kuruyorum. Çocuklar beni çok besliyor, çok seviyorum çocukları.
İsmim anaokulundan beri dalga konusu. Önce üzülüyordum ama sonra babanız geldi deyip girmeye başladım. Aştım o durumu.
