HAZIM KÖRMÜKÇÜ
Çılgın Zamanlar adlı oyunu sahneliyoruz. Sam Bobrick’in yazdığı bir komedi oyunu. Kemal Başar yönetiyor ve birlikte sahne alıyoruz. Kemal, konservatuvardan 30 yıllık arkadaşım. Tiyatro yapmak istediğim bir dönemde beni aradı. Sana ihtiyacım var dedi. Rolü 15 günde çıkardım, hayatımda ilk kez böyle bir şey oldu. Kemal ve ekibi bana çok yardımcı oldular. Uzun bir aradan sonra yeniden sahneye dönmenin heyecanını yaşıyorum. Ne kadar deneyimli olsam da öğreneceğim çok şey var. Hangi mesleği yaparsan yap çocuk ruhunu kaybetme derim hep.
Tuzla’da diksiyon, seslendirme, yaratıcı drama dersleri vermeye devam edeceğim. Uzun süredir akademisyenlik yanımı beslemeye çalışıyorum. Küçücük bir farkındalık yaratsam bile mutlu oluyorum.
ZEYNEP ÇOK YETENEKLİ
Tiyatroda aile gibiyiz. Konservatuvarda hocalarımızın öğrettiği teknik bilgi dışında profesyonel yaşantıda kulis adabı çok önemli. Genç oyuncular okulda görmediği tecrübeyi o kuliste öğrenir. Zeynep çok yetenekli, bizim Tiyatro Keyfi’nin İsviçre çakısı gibi. Dekor taşıyor, kuruyor, kostümle, müzikle ilgileniyor. Oyunculuk yapıyor, gişede duruyor.
Ramazan’da konser serimiz olacak. İlahi söyleyeceğiz. İç Güdü Hazım Körmükçü ve Arkadaşları diye, 5 kişilik bir orkestrayla kendi bestelerimden, türkülerden ve ilahilerden oluşan bir repertuvarla konser vereceğiz. Ney beni çok sakinleştiriyor.
Çoğu perküsyon olmak üzere 20’ya yakın enstrüman çalıyorum. Büyük şirketlere, ‘Müsadenizle Sizi Çalabilir miyim’ isimli bir çalışma veriyorum. Bedenimiz enstrümansa ben de sizi çalacağım diyorum. Aynı anda aynı tempoda olup farkındalık yaratmaya bir denge oluşturmaya çalışıyoruz.
HAKAN ERATIK
GERÇEK BİR HİKÂYEYİ SAHNELİYORUZ
Ben Carmen’i oynatıyorum. Bizet’in Carmen’inden beslenen bir hikâye. Beyoğlu’nda 19. YY. sonlarında gösteri yapan, Abdülhamit’e gösteri yapan kuklacı Thomas Holden’in hikâyesini anlatıyoruz. İngiliz Thomas’ı ben oynuyorum. Dolayısıyla Carmen’i de kukla olarak oynatıyorum. Beyoğlu’nda gösteri yaptıktan sonra kuklalar o kadar gerçek ki, Carmen’i gerçek sanıyorlar. Biri Carmen’in kuklasını çalıyor, uzun aramalardan sonra buluyorlar. Bu etkiden dolayı İngiltere’ye geri dönüyor ve bir daha sahnelemiyor. Carmen’le birlikte kendini yakıyor. Bu gerçek hikâyeden yola çıkarak Sinem Öztürk özgün bir hikâye yazdı. Kovalamaca bir aşk hikâyesi ekseninde geçmişten geleceğe, geleneksel öğeler de içeren bir oyun sahneliyoruz. Çok mutluyuz güzel geri dönüşler alıyoruz. Ustalık eserim diye söyleyenler var. Tiyatro için dizilere hayır deme lüksüm var artık.
ZEYNEP YAYLICIOĞLU
BU KADAR CEVHERIM OLDUĞUNU BİLMİYORDUM
Kemal Başar ve Hazım Körmükçü ile aynı sahnede olmak çok büyük onur. Çılgın Zamanlar ve Cyrano’da oynuyorum. Kemal hocayla Cyrano’da karşılıklı oynuyoruz. İyi ki Kemal Başar’la karşılaşmışım, elimden tutmuş. Onlarla beraber olmak büyük şans. Tiyatro adına ne varsa öğrenmek için çabalıyorum. Bunun için de çok doğru bir yerde ve doğru insanlarla beraber olduğumu düşünüyorum. Kemal hocamın ağzının içine bakıyorum mesela. Çılgın Zamanların da Kaktüs Çiçeği adlı yeni oyunumuzun da kostüm tasarımını bana emanet etti. Oyunlarımızın afiş tasarımı da bana emanet. Diğer tiyatroculardan da övgü almak beni çok mutlu ediyor. Ben, ben de böyle bir yetenek olduğunu bilmiyordum mesela ama Kemal hoca bunu söke söke çıkarıyor. Çok fırsat veriyor. Şimdi etrafımdakiler gelecekte sen yönetmen olacaksın diyorlar.
ÇAĞRI ŞENSOY
BİR DİZİ 6 SENE SÜRECEK DESELER İNANMAZDIM
Gece Diyarı adlı oyunumuzu çıkardık. Siyah Beyaz Renkli adlı tiyatromuz kapsamında sezona hazırlayacaktık ki bir hocamız aradı, İstanbul Tiyatro Festivali’ne çıkarın bu oyunu deyince hemen hızlıca oyunu festivale yetiştirdik. Çok güzel tepkiler aldık. Dolu dolu komedi oyunu oldu. Mutluyuz.
Bu bir Alman oyunu. Berlin’de ve İngiltere’de sahnelenen bir oyun. Bu tür ses getiren yeni oyunları takip etmeyi seviyorum. Okuduğum anda etkilendim ve haklarını ben aldım.
Oyunda önemli rolü olan tipik bir karakter vardı Eva Maria diye. Yağmur’la çalışmayı çok uzun zamandır istiyorduk zaten ama anne olunca bir süre Deniz Ege’ye konsantre oldu. Artık Deniz Ege büyüdü, Yağmur da aramıza katıldı nihayet.
Babasını kaybetmiş bir aile. İki kardeş, babalarından kalanları paylaşırken tavan arasından bir tablo çıkıyor. Tabloyu açıp görüyorlar ki Hitler’in yaptığı bir tablo. Ve ortalık karışıyor. Sanat, sanatçı, aile içi ilişkiler, paranın insanı dönüştürmesi konularına değiniyor. Oyunun tartıştığı konular ağır ama agresif ağır bir oyun değil aksine daha komedisi olan bir oyun. Her ailenin yaşayacağı benzer türden bir durum var oyunda.
Kız babası olacağım inşallah. Büyük heyecanım var. Nasıl olacak diye kitap karıştırıyorum. Deneyimli arkadaşlardan babalık öğütleri alıyorum. Yandın bittin diyenler var. Tatlı bir heyecan içindeyiz. Daha baba olacağımı öğrenince başka biri oldum, kucağıma alınca ne olacak düşünemiyorum.
İsmi de belli. Ama şimdi söylemeyelim. Belki değişir. Ortak karar verdik. Buse aş ermedi, hazırım ama keşke yese.
Bana bir dizi 6 sene sürecek deseler inanmazdım. Kuruluş Osman çok iyi gidiyor maşallah. Çok iyi bir ekip olduk. Lisedeki sınıf arkadaşları gibiyiz. Herkes ne yapacağını çok iyi biliyor. Güle oynaya çalışıyoruz, zaman çok hızlı geçiyor. Sevdiğim bildiğim yerde aklamayı sevenlerdenim. Güvenli alanı seviyorum. Mutlu çalışıyorum.
Dünyada bir çok ülkede seyrediliyor. İnanılmaz ilgi gösteriyorlar. Gittiğimizde gösterdikleri enerjiye çok şaşırıyorum. İnanamıyorum. Söylüyorlardı ama görmeden inanmıyorsun.
YAĞMUR KAŞİFOĞLU
ÇOCUĞU BÜYÜTTÜM TİYATROYA GERİ DÖNDÜM
Ben ekibe sonradan dahil oldum. Prova döneminde rahat çalıştık, tartışmalarımız bile tatlı geçti. Negatif hiçbir şey yoktu. 20 yıldır birlikte olan bir ekibin arasına katılmaktan endişe ettim açıkçası ama çok rahat aldılar beni aralarına.
Aslında aile hikâyesi anlatıyoruz. Ortaya çıkan bir tabloyla beraber herkesin dönüşmesini anlatan bir hikâye. İnsancıl, maddiyatla imtihanını tatlı bir yerden anlatan, insanı düşündüren ters köşeye düşüren bir aile hikâyesi anlatıyoruz. Aslında ağır bir konu ama yazar hafif ve komedisini güzel şekilde kullanarak anlatmış. İzlemesi de oynaması da keyifli.
Konservatuvarın bale bölümünden mezunum ama son sınıfta sakatlanınca baleyi bırakmak zorunda kaldım. Arkadaşlarım tiyatroya hazırlayalım sahneden kopma dediler. Büyük hayallerle başladığım mesleğimin bitmesi bende duygusal bir çöküntü yarattı, baleyle birlikte sahne benim için bitmiştir diyerek kaçtım. Ya baleyi bırakacaktım ya da sakat kalacaktım. 15 sene bale öğretmenliği yaptım. Tavsiye üzerine prodüksiyon şirketinde asistanlık yapmaya başladım. Yapımda rejide her yerde çalıştım. Elin yüzün düzgün okullusun da oynamak ister misin dediler. Öyle başladım.
Dizilerde, sinemada ve tiyatroda rol alırken öğretmenlik de devam etti bir yandan. Çocuk olunca hepsine ara vermiştim. 6 yaşına kadar büyüttüm. Kendim yetiştirmek istedim çocuğumu. Çalışmama lüksüne de sahiptim şükür. Şimdi sahnelere geri döndüm. Doğru zaman buymuş.
